Συγνώμη και από εμένα...

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα...

Εδώ Ράδιο «Ε» Συγγνώμη
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα ζητούσες συντετριμμένος συγγνώμη και θα 'χες παραιτηθεί.
ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα έκανες την πιο οδυνηρή αυτοκριτική. Θα παραδεχόσουν ότι η επανίδρυση του κράτους ήταν χοντρό μπαλαμούτι κι ότι εσύ έστησες χειρότερο κομματικό μπορντελάκι από τον οίκο ανοχής που επί δύο δεκαετίες εκμεταλλεύονταν αυτοί.
ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα κατέρρεες μπροστά στην εικόνα της μάνας που καιγόταν έχοντας αγκαλιά τα τρία της παιδιά. Εσύ που κάποτε ήθελες να γίνεις στρατιωτικός, δεν θα μπορούσες να κοιμηθείς τις νύχτες, θα σε καταδίωκαν οι Ερινύες -αφού είχε καεί η Πάρνηθα και σήμανε κόκκινος συναγερμός- αν δεν φρόντιζες όλα τα δάση να τα φρουρεί ο στρατός.
ΔΕΝ φταις εσύ. Μάλλον εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ μετά τη φωτιά στην Πάρνηθα θα 'χε φύγει ο Πολύδωρας και μαύρο φίδι θα 'τρωγε τους κομματάρχες του στην Πυροσβεστική. Αν έφταιγες εσύ θα προκήρυσσες εκλογές με κάλπικη αφορμή και την εθνική τραγωδία της Πάρνηθας δεν θα 'χες επικαλεστεί, ότι η Αθήνα μας δεν θα 'χει πλέον αναπνονή.
ΕΓΩ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ δεν θα 'ταν τώρα ο Οσάμα κι ο Σκυφτούλης στη φυλακή. Μαζί τους ο Τσίπρας και οι πρασινοφρουροί που -ενδέχεται να- οργάνωσαν την ασύμμετρη απειλή. Ούτε ο γύφτος του Λαζόπουλου θα κατηφόριζε με το Ντάτσουν του στον Πύργο να πιάσει την καλή. Αλεμούρα τρία χιλιάρικα η ψήφος. Ο Γκόρτσος κι ο Μαυρογιαλούρος να εκλεγεί. Και το καμένο το χωριό μας να διοικεί.
ΕΣΥ δεν φταις. Απ' ό,τι βλέπω... πέφτουν μόνοι τους και κάνεις περίπατο στις εκλογές... Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα έπιανε τόπο η... προπαγάνδα τους ότι έπειτα από 20 χρόνια στην εξουσία το φυσικό πλούτο της χώρας αφύλαχτο τον αφήσατε και τον κρατικό μηχανισμό πρώτα εσείς τον διαλύσατε.
ΕΣΥ δεν φταις. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ, είναι ο χαρακτήρας σου τέτοιος: θα ζητούσες συγγνώμη. Οι άλλοι φταίνε γιατί είχαν σήμα το δαυλό. Ενώ εσείς τα καταφέρατε και κάνατε τον ήλιο πράσινο...
ΕΣΥ τι φταις; Εγώ φταίω. Που δεν σε ψηφίζω να 'χεις δύναμη. Να 'στελνες, όπως παλιά, πέντε χιλιάδες ΚΝίτες από τη σπουδάζουσα να σβήσουν τις φωτιές. Και να ψηφίσω, εκείνους τους ΚΝίτες δεν πρόκειται να τους ξαναβρείς. Δυστυχώς ούτε εσύ μπορείς.
ΕΓΩ φταίω. Γιατί εσύ εκφράζεις τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Οικολογίας. Τι να φταις, τρομάρα μου! Τρεις κι ο κούκος να σπαράζει μες στις φλόγες. Εγώ φταίω. Κι αφού κανείς δεν νιώθει ότι πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, ζητώ εγώ.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ που 'μουνα σ' ένα δωμάτιο στην Πάρο κι έβλεπα στην TV τις φωτιές. Αντί να μπω στο πλοίο, να φορέσω μαύρα και να 'μαι παρών στη βουβή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Αντί να κατεβώ στην Ηλεία, να βοηθήσω να σβήσουν οι φωτιές.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ που είμαι ανάξιος, που τίποτα απ' όσα έχω γράψει τα τελευταία 25 χρόνια δεν έπιασε τόπο. Φαίνεται ότι μ' είχαν γραμμένο κανονικά και με αντιμετώπιζαν σαν γραφικό και διασκεδαστή.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ σ' όσους πίστεψαν σε μας, που από τις αρχές της δεκαετίας του '80 οργανώναμε τις πρώτες ακτιβιστικές ενέργειες για το περιβάλλον. Ποτέ δεν καταφέραμε να γίνουμε μεγάλο κίνημα και κοινή συνείδηση. Ούτε να αναδείξουμε το περιβάλλον σε θέμα πρώτης προτεραιότητας.
ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Συγγνώμη λοιπόν.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/09/2007

Βοήθεια για τους πυροπαθείς!

A. Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός
Στις αποθήκες του Ερυθρού Σταυρού συλλέγονται τρόφημα, ρούχα και οικιακός εξοπλισμός (έπιπλα, σκεύη κουζίνας, ηλεκτρικές συσκευές) οτιδήποτε χρειάζεται ένα σπίτι.
Εάν έχετε αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ή γκαρνταρόμπα για ανανέωση προσφέρτε τα.
Τέλος υπάρχει ανάγκη και για εθελοντική εργασία για την συσκευασία των αντικειμένων.

ΥΠΕΥΘΥΝΗ Κα ΣΠΑΤΟΥΛΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΑ 210 5142309 210 5148 629
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΤΡΟΥΣ 111 ΚΟΛΩΝΟΣ.



B. Η εταιρεία Highsiding AE (περιοδικά 0300, 2Τροχοί, σχολές ασφαλούς
οδήγησης μοτοσυκλέτας, εκδηλώσεις)
Ανακοίνωση της εταιρείας:

Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,

Αφού θρηνήσαμε όλοι από τον καναπέ μας την καταστροφή, ας κάνουμε κάτι γι' αυτό, χωρίς μεγάλα λόγια και τυμπανοκρουσίες.

Εμείς εδώ στην Highsiding AE (περιοδικά 0300, 2Τροχοί, σχολές ασφαλούς οδήγησης μοτοσυκλέτας, εκδηλώσεις) έχουμε χώρο και έχουμε και φορτηγό.

Καλούμε λοιπόν όσους έχουν να προσφέρουν κάτι (από τα παρακάτω και ΜΟΝΟΝ) να το φέρουν στα γραφεία μας, καθημερινά έως τις 6.00 το απόγευμα και για όλη την εβδομάδα.

Γαρδένιας 30, Αχαρναί, είναι η διεύθυνσή μας.

Θα ταξινομηθούν και θα αποσταλούν σε κάποιο χωριό της ΗΛΕΙΑΣ το οποίο ακόμη δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι αλλά "δυστυχώς" είναι πολύ εύκολο να βρεθεί κάποιο από όλα τα πληγέντα. Αν κάποιος έχει κάποια ιδέα περί αυτού, ευπρόσδεκτες οι προτάσεις. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επικοινωνία με τον Δήμαρχο / Κοινοτάρχη του χωριού.

Μόλις μαζευτεί ποσότητα ικανή για να γεμίσει το φορτηγό μας, θα μεταφερθούν με δική μας ευθύνη. Όπως κι αν έχει την ερχόμενη Τετάρτη ή Πέμπτη θα γίνει η πρώτη αποστολή με δική μας ευθύνη. Θα γίνει άλλη μία αποστολή στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.

Συγκέντρωση χρημάτων ΔΕΝ θα γίνει από εμάς.
Υλικά: -Ρούχα, αντρικά/γυναικεία και παιδικά -Κουβέρτες -Παπούτσια -Αδιάβροχα
Τρόφιμα: -Μακαρόνια -Ρύζι -Γάλα κονσέρβα (όχι φρέσκο).
Επίσης χρειάζονται (αυτά κατόπιν συνεννόησης με την κα Ιωάννα Αρβανιτάκη, 210-2402300 εσωτ 138): -Παλέτες -Χαρτοκιβώτια -Ταινίες

Εννοείται ότι σημαντικό είναι να προωθήσετε το μήνυμα σε όσους πιστεύετε ότι μπορούν να συνεισφέρουν.

Ευχαριστώ προκαταβολικά,

Θανάσης Χούντρας
Διευθύνων Σύμβουλος
ZEROTRE Group
Highsiding A.E.
Γαρδένιας 30
13671 Αχαρναί
T. +30-210-2402300
F. +30-210-2851302
E. choundras@0300.gr
www.superbikeschool.gr
www.0300.gr

Μικροπρέπειες...

Το σημερινό δημοσίευμα του Ανδρέα Ρουμελιώτη στην "Ε" είναι ένα από τα κείμενα που με εκφράζουν απόλυτα. Το έχω νιώσει πολύ βαθιά στο πετσί μου. Γιατί και εμένα φίδια κολοβά με έχουν δαγκάσει πάμπολλες φορές... Μόνο που εγώ δεν έχω αγριέψει. Εγώ εξακολουθώ να γυρνώ την πλάτη και να μην νοιάζομαι όταν αποδειχθεί ότι δεν πρέπει πιά. Και φυσικά δεν εμπιστεύομαι πιά. Μόνο κατόπιν αποδείξεως...

Σε τι αναφέρομαι;
Διαβάστε:

Εδώ Ράδιο «Ε» Μικροπρέπειες...

Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΜΕΧΡΙ τα 40 η αφέλειά μου έφτανε ώς τα όρια της βλακείας. Αντιμετώπιζα με καλή προαίρεση όλους τους ανθρώπους. Προσπαθούσα στον καθένα να δω τη θετική πλευρά, όχι τη σκοτεινή, τη νοσηρή, την υστερόβουλη, την κακή. Τώρα πια τα 'χω δει όλα και δεν μασάω ταραμά: «όδοντας αντί οδόντος».

ΟΤΑΝ μου φέρονταν άσχημα, με αδικούσαν, με «έριχναν», με «πούλαγαν», με πρόδιδαν έλεγα: «άστο δεν αξίζει τον κόπο... έπεσα έξω, έκανα λάθος εκτίμηση». Δεν θα γίνω εγώ τώρα ίσος κι όμοιος σαν αυτούς· σαν τα μούτρα τους! Δεν θα καταφέρουν να με δηλητηριάσουν εμένα με τη ζήλια, το φθόνο και την κακία».

Μ' ΕΙΧΑΝ μάθει οι γονείς μου να 'μαι υπεράνω. Να μην πέφτω χαμηλά. Να κατανοώ τις αδυναμίες των ανθρώπων και να τους συγχωρώ. «Να μη γίνεις μικροπρεπής σαν κι αυτόν», μου 'λεγε η μαμά μου, όταν ένα παιδάκι μού φέρθηκε άσχημα. «Να δείξεις ανώτερος. Δεν θα πέσεις στο επίπεδό του, η αδιαφορία είναι η μεγαλύτερη τιμωρία». Με γαλούχισαν με κάτι που 'μοιαζε πότε με αριστοκρατία και πότε με αλαζονεία...

ΤΟ παράκανα! Εφτασα στην ηλικία του Χριστού και γύριζα μάγουλο να με ξαναχαστουκίσουν. Και κανείς απ' αυτούς δεν ένιωθε τότε λίγος, τόσο μηδαμινός όπως μ' έμαθαν να πιστεύω.

ΜΕΧΡΙ που η «πιάτσα» αγριέψε και αγριεύτηκα και εγώ.
Με δάγκωσε και κατάλαβα ότι βύζαινα για φίλο ένα ερπετό. Ολα μαζί μου 'ρθανε κατακέφαλα. Για να συνειδητοποιήσω τι φίδια φαρμακερά επώαζα στον κόρφο μου. Το ταΐζεις, το μεγαλώνεις και μόλις του δείξεις λίγο εμπιστοσύνη και χαλαρώσεις, το άτιμο σε δαγκώνει.

ΕΜΑΘΑ πως η ζήλια που γίνεται φθόνος είναι το χειρότερο, το πιο ανυπόφορο συναίσθημα για εκείνον που το βιώνει κρυφά. Οποιος προσποιείται το φίλο σου και συμπεριφέρεται σαν να 'ναι εκείνος που σε κολακεύει, ο ίδιος μόλις γυρίσεις πλάτη θα σε μαχαιρώσει. Εκείνος που ευεργετείς θα γίνει ο μεγαλύτερος, ο πιο ορκισμένος εχθρός σου. Οσο περισσότερο τον βοηθάς, του συμπαρίστασαι, σαν παιδί σου τον υιοθετείς, τόσο το απόκρυφο μίσος του για σένα γιγαντώνεται. Αισθάνεται ότι τον προσβάλλεις, τον υποτιμάς και τον απαξιώνεις κάθε φορά που απλόχερα του δωρίζεις κάτι. Γιατί εκείνος δεν έχει τέτοιο περίσσευμα ψυχής· αν κάποτε βρισκόταν στη θέση σου, δεν θα 'σου δινε -γιατί δεν έχει δώσει ποτέ σε κανέναν- τίποτα, το παραμικρό!

ΓΝΩΡΙΣΑ και μια άλλη, απίστευτη κατηγορία ανθρώπων. Αυτοί που σου υπόσχονται τα πάντα, ενώ ξέρουν καλά ότι δεν μπορούν να σου δώσουν τίποτα απ' αυτά. Σου λέει ο άλλος: «Μην αγοράσεις ερκοντίσιον, έχω τρία ολοκαίνουργια κομμάτια σπίτι μου που δεν τα χρειάζομαι. Θα στα φορτώσω στου πατέρα μου το αγροτικό και θα στα φέρω Τετάρτη βράδυ σπίτι». Ενώ δεν έχει...

ΣΕ παίρνει τηλέφωνο την Τετάρτη: «Χάλασε τ' αμάξι, μόλις το 'βγαλα απ' το συνεργείο. Μην αγοράσεις. Θα στο φέρω αύριο τ' απόγευμα. Εξαφανίζεται τρεις-τέσσερις μέρες. Στο τηλέφωνο το Σάββατο: «Τα 'χω φορτώσει, σε 20 λεπτά είμαι εκεί. Μη φύγεις»!

ΔΕΝ έρχεται φυσικά... Και κλείνει και το κινητό. Μια εβδομάδα αργότερα σε ξαναπέρνει: «Ασε, κόλαση! Θα σου εξηγήσω από κοντά. Οταν βρεθούμε»...

ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ πολύ! Θα 'θελε να 'χε χίλια ερκοντίσιον να στα χαρίσει όλα! Αλλά δεν είχε κανένα... Δυστυχώς...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/06/2007

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...» (Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Amber Alert

Τι έκπληξη!

Στις 27 Απρίλη κατεβαίνω στο Σύνταγμα για να δω τούτο:



Μπροστά από το Μουσείο Μπενάκη βλέπω μια αφίσα:



Και πίσω από τα κάγκελα με περιμένει μια έκπληξη:



Για δες παπαρούνες στο κέντρο της Αθήνας! Λίγο κόκκινο στο γκρίζο της πόλης...

Μάνα σ' αγαπώ!

Tούτο το τραγούδι είναι ότι πιό όμορφο έχει γραφτεί για την σχέση μάνας - κόρης...

Η μπαλάντα της Ιφιγένειας

Στίχοι, Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου

Με πήρες κάποτε απ΄το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε
σου είπα με σένα δε φοβάμαι μάνα καλή μάνα μου έρμη
εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάνα καλέ μάνα τότε σε βάφτισα αρχηγό μου

Κλείδωσες δυό φορές το σπίτι μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι έτσι όπως σε είδαν φοβισμένη
κι ακόνιζα παιδάκι πράμα τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μιά τρεμούλα μ΄ένα φόβο μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου

Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια όπως το χρώμα στη βατίστα
στην οικοκυρική μοδίστρα κι ο αδερφός μου στα καράβια
η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου

Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στο αλισβερίσι οι αγάπες μ΄έβαλαν στη μέση
εσύ νοιαζόσουν μη πονέσω μα αυτές δε΄βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου

Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων και θύμα της πολυγνωσίας
πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ΄αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου

Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
η μόνη εσύ που με πιστεύεις σαν σου μιλώ μεσ΄στα τραγούδια
τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω τώρα δεν ψάχνω να΄βρω δίκια
τώρα το δρόμο μου τον βρήκα γκρεμίστηκαν τ΄αρχηγηλίκια


κατεβάστε το τραγούδι από ΕΔΩ

Φιλία, Αγάπη, Ανθρωπιά

Διασχίζω τις λεωφόρους της αποξένωσης
και νιώθω άδειος
τόσοι πολλοί γύρω μου
αλλά κανείς κοντά μου
τόσοι πολλοί "φίλοι"
αλλά κανείς να ενδιαφερθεί αληθινά
ο ένας χρειάζεται τον άλλο
και εγώ χρειάζομαι εσένα.

Οι εικόνες και τα λόγια είναι τόσο αληθινά,
είναι η σκληρή πραγματικότητα
του σήμερα...

Νιώθω πολύ τυχερή που δεν διασχίζω λεωφόρους αποξένωσης.
Είμαι τυχερή που έχω λίγους μα διαμάντια φίλους στη ζωή μου,
φίλους ζωής για μια ζωή.

Τηλεμαραθώνιος MEGA με ΕΛΠΙΔΑ για τα παιδιά

Μια ξεχωριστή πρωτοβουλία ανθρωπιστικής προσφοράς και κοινωνικής αλληλεγγύης από το Mega έρχεται να αγκαλιάσει τα παιδιά και να συστρατεύσει όλους τους Έλληνες στο μεγάλο αγώνα του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ» για την ανέγερση του πρώτου Ογκολογικού Νοσοκομείου για παιδιά στην Ελλάδα.

Έτσι, τη Δευτέρα, 7 Μαΐου 2007, το Mega, σε συνεργασία με τον Σύλλογο ΕΛΠΙΔΑ, διοργανώνει Τηλεμαραθώνιο, παραχωρώντας τη συχνότητά του για να στείλει το μήνυμα της ΕΛΠΙΔΑΣ σε ολόκληρη την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αυστραλία, την Αμερική και σε όποια γωνιά της γης υπάρχουν Έλληνες.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά από την ΑΘΗΝΩΝ ΑΡΕΝΑ στις 21:00, με παρουσιαστές τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, τον Γιώργο Καπουτζίδη και τη Ζέτα Μακρυπούλια, και με τη συμμετοχή πλήθους αγαπημένων καλλιτεχνών και πολλών προσωπικοτήτων από την πολιτική, πολιτιστική, αθλητική και κοινωνική ζωή του τόπου.

Το Μεγάλο Κανάλι για μια ακόμη φορά αφουγκράζεται τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα του τόπου και αναλαμβάνει να στηρίξει το έργο της ΕΛΠΙΔΑΣ σε μια ώρα-σταθμό στον αγώνα της, τη θεμελίωση του Νοσοκομείου που θα πραγματοποιηθεί στις 24 Απριλίου 2007.

Με βαθιά επίγνωση της εταιρικής κοινωνικής του ευθύνης, το Mega δηλώνει το «παρών» ως αρωγός σε μία από τις μεγαλύτερες εκστρατείες αγάπης που έχει λάβει χώρα στην Ελλάδα, την εκστρατεία της ΕΛΠΙΔΑΣ για τη δημιουργία του Νοσοκομείου που θα προσφέρει το δώρο της ζωής σε εκατοντάδες παιδιά από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Το Μεγάλο Κανάλι στηρίζει το μέλλον - στηρίζει τα παιδιά και το χαμόγελο της ζωής.

ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

ΑΠΟ ΤΟ MEGA ΣΤΙΣ 7 ΜΑΙΟΥ 2007 21:00!

Δημοσιεύθηκε από megapress .

Ενα blog για τον Αλέξανδρο

Οι γονείς του Αλέξανδρου, του παιδιού που όλοι μας μάθαμε σαν Αλεξ, ξεκίνησαν ένα blog με στόχο την άμεση ενημέρωση για τις εξελίξεις των ερευνών για την εξαφάνιση του παιδιού τους.

Η Νατέλα και ο Δημήτρης γράφουν στο πρώτο τους post:

H δύσκολη αρχή

Καλημέρα φίλες και φίλοι! Από σήμερα αποφασίσαμε εμείς οι ίδιοι να σας ενημερώνουμε για όλα, όσα σχετίζονται με την εξαφάνιση του γιου μας Αλέξανδρου. Θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε την αλήθεια,γιατί βλέπουμε ότι εδώ και πολλούς μήνες τα γεγονότα παραποιούνται και διαστρεβλώνονται ( συχνά, μάλιστα, σκόπιμα ) με αποτέλεσμα η υπόθεση αντί να οδηγείται προς την λύση της, να παραμένει σε σκοτεινά "τούνελ" και σε "θολά νερά".

Τη συνέχεια θα την βρείτε εδώ:


Εύχομαι σύντομα να έχετε καλά νέα για το παιδί σας!

UNICEF 29/03/07

ΡΑΔΙΟΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ UNICEF
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ



ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΚΑΛΕΣΤΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ:

210 - 33 62 800 από τις 9 το πρωί έως τις 8 το βράδυ.

ή ΚΑΝΤΕ ΤΗ ΔΩΡΕΑ ΣΑΣ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΕΔΩ! 7 ημέρες την βδομάδα

ή με κλήση από σταθερό τηλέφωνο ΟΤΕ με αυτόματη χρέωση στο

901 11 17 17 17 -- 3,56 ευρώ / κλήση (συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ)

και με SMS: (ισχύει μόνο για την Πέμπτη 29 Μαρτίου)

Στείλτε μήνυμα με τη λέξη ΠΑΙΔΙ στο 1818 (χρέωση 1 ευρώ + ΦΠΑ)

- από τις 7 το πρωί μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα -