To Ω της Αγαπης

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

Συγνώμη και από εμένα...

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα...

Εδώ Ράδιο «Ε» Συγγνώμη
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα ζητούσες συντετριμμένος συγγνώμη και θα 'χες παραιτηθεί.
ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα έκανες την πιο οδυνηρή αυτοκριτική. Θα παραδεχόσουν ότι η επανίδρυση του κράτους ήταν χοντρό μπαλαμούτι κι ότι εσύ έστησες χειρότερο κομματικό μπορντελάκι από τον οίκο ανοχής που επί δύο δεκαετίες εκμεταλλεύονταν αυτοί.
ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα κατέρρεες μπροστά στην εικόνα της μάνας που καιγόταν έχοντας αγκαλιά τα τρία της παιδιά. Εσύ που κάποτε ήθελες να γίνεις στρατιωτικός, δεν θα μπορούσες να κοιμηθείς τις νύχτες, θα σε καταδίωκαν οι Ερινύες -αφού είχε καεί η Πάρνηθα και σήμανε κόκκινος συναγερμός- αν δεν φρόντιζες όλα τα δάση να τα φρουρεί ο στρατός.
ΔΕΝ φταις εσύ. Μάλλον εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ μετά τη φωτιά στην Πάρνηθα θα 'χε φύγει ο Πολύδωρας και μαύρο φίδι θα 'τρωγε τους κομματάρχες του στην Πυροσβεστική. Αν έφταιγες εσύ θα προκήρυσσες εκλογές με κάλπικη αφορμή και την εθνική τραγωδία της Πάρνηθας δεν θα 'χες επικαλεστεί, ότι η Αθήνα μας δεν θα 'χει πλέον αναπνονή.
ΕΓΩ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ δεν θα 'ταν τώρα ο Οσάμα κι ο Σκυφτούλης στη φυλακή. Μαζί τους ο Τσίπρας και οι πρασινοφρουροί που -ενδέχεται να- οργάνωσαν την ασύμμετρη απειλή. Ούτε ο γύφτος του Λαζόπουλου θα κατηφόριζε με το Ντάτσουν του στον Πύργο να πιάσει την καλή. Αλεμούρα τρία χιλιάρικα η ψήφος. Ο Γκόρτσος κι ο Μαυρογιαλούρος να εκλεγεί. Και το καμένο το χωριό μας να διοικεί.
ΕΣΥ δεν φταις. Απ' ό,τι βλέπω... πέφτουν μόνοι τους και κάνεις περίπατο στις εκλογές... Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ θα έπιανε τόπο η... προπαγάνδα τους ότι έπειτα από 20 χρόνια στην εξουσία το φυσικό πλούτο της χώρας αφύλαχτο τον αφήσατε και τον κρατικό μηχανισμό πρώτα εσείς τον διαλύσατε.
ΕΣΥ δεν φταις. Εγώ φταίω. Γιατί αν έφταιγες εσύ, είναι ο χαρακτήρας σου τέτοιος: θα ζητούσες συγγνώμη. Οι άλλοι φταίνε γιατί είχαν σήμα το δαυλό. Ενώ εσείς τα καταφέρατε και κάνατε τον ήλιο πράσινο...
ΕΣΥ τι φταις; Εγώ φταίω. Που δεν σε ψηφίζω να 'χεις δύναμη. Να 'στελνες, όπως παλιά, πέντε χιλιάδες ΚΝίτες από τη σπουδάζουσα να σβήσουν τις φωτιές. Και να ψηφίσω, εκείνους τους ΚΝίτες δεν πρόκειται να τους ξαναβρείς. Δυστυχώς ούτε εσύ μπορείς.
ΕΓΩ φταίω. Γιατί εσύ εκφράζεις τις δυνάμεις της Αριστεράς και της Οικολογίας. Τι να φταις, τρομάρα μου! Τρεις κι ο κούκος να σπαράζει μες στις φλόγες. Εγώ φταίω. Κι αφού κανείς δεν νιώθει ότι πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, ζητώ εγώ.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ που 'μουνα σ' ένα δωμάτιο στην Πάρο κι έβλεπα στην TV τις φωτιές. Αντί να μπω στο πλοίο, να φορέσω μαύρα και να 'μαι παρών στη βουβή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Αντί να κατεβώ στην Ηλεία, να βοηθήσω να σβήσουν οι φωτιές.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ που είμαι ανάξιος, που τίποτα απ' όσα έχω γράψει τα τελευταία 25 χρόνια δεν έπιασε τόπο. Φαίνεται ότι μ' είχαν γραμμένο κανονικά και με αντιμετώπιζαν σαν γραφικό και διασκεδαστή.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ σ' όσους πίστεψαν σε μας, που από τις αρχές της δεκαετίας του '80 οργανώναμε τις πρώτες ακτιβιστικές ενέργειες για το περιβάλλον. Ποτέ δεν καταφέραμε να γίνουμε μεγάλο κίνημα και κοινή συνείδηση. Ούτε να αναδείξουμε το περιβάλλον σε θέμα πρώτης προτεραιότητας.
ΔΕΝ φταις εσύ. Εγώ φταίω. Συγγνώμη λοιπόν.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/09/2007

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Βοήθεια για τους πυροπαθείς!

A. Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός
Στις αποθήκες του Ερυθρού Σταυρού συλλέγονται τρόφημα, ρούχα και οικιακός εξοπλισμός (έπιπλα, σκεύη κουζίνας, ηλεκτρικές συσκευές) οτιδήποτε χρειάζεται ένα σπίτι.
Εάν έχετε αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ή γκαρνταρόμπα για ανανέωση προσφέρτε τα.
Τέλος υπάρχει ανάγκη και για εθελοντική εργασία για την συσκευασία των αντικειμένων.

ΥΠΕΥΘΥΝΗ Κα ΣΠΑΤΟΥΛΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΑ 210 5142309 210 5148 629
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΤΡΟΥΣ 111 ΚΟΛΩΝΟΣ.



B. Η εταιρεία Highsiding AE (περιοδικά 0300, 2Τροχοί, σχολές ασφαλούς
οδήγησης μοτοσυκλέτας, εκδηλώσεις)
Ανακοίνωση της εταιρείας:

Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,

Αφού θρηνήσαμε όλοι από τον καναπέ μας την καταστροφή, ας κάνουμε κάτι γι' αυτό, χωρίς μεγάλα λόγια και τυμπανοκρουσίες.

Εμείς εδώ στην Highsiding AE (περιοδικά 0300, 2Τροχοί, σχολές ασφαλούς οδήγησης μοτοσυκλέτας, εκδηλώσεις) έχουμε χώρο και έχουμε και φορτηγό.

Καλούμε λοιπόν όσους έχουν να προσφέρουν κάτι (από τα παρακάτω και ΜΟΝΟΝ) να το φέρουν στα γραφεία μας, καθημερινά έως τις 6.00 το απόγευμα και για όλη την εβδομάδα.

Γαρδένιας 30, Αχαρναί, είναι η διεύθυνσή μας.

Θα ταξινομηθούν και θα αποσταλούν σε κάποιο χωριό της ΗΛΕΙΑΣ το οποίο ακόμη δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι αλλά "δυστυχώς" είναι πολύ εύκολο να βρεθεί κάποιο από όλα τα πληγέντα. Αν κάποιος έχει κάποια ιδέα περί αυτού, ευπρόσδεκτες οι προτάσεις. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η επικοινωνία με τον Δήμαρχο / Κοινοτάρχη του χωριού.

Μόλις μαζευτεί ποσότητα ικανή για να γεμίσει το φορτηγό μας, θα μεταφερθούν με δική μας ευθύνη. Όπως κι αν έχει την ερχόμενη Τετάρτη ή Πέμπτη θα γίνει η πρώτη αποστολή με δική μας ευθύνη. Θα γίνει άλλη μία αποστολή στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.

Συγκέντρωση χρημάτων ΔΕΝ θα γίνει από εμάς.
Υλικά: -Ρούχα, αντρικά/γυναικεία και παιδικά -Κουβέρτες -Παπούτσια -Αδιάβροχα
Τρόφιμα: -Μακαρόνια -Ρύζι -Γάλα κονσέρβα (όχι φρέσκο).
Επίσης χρειάζονται (αυτά κατόπιν συνεννόησης με την κα Ιωάννα Αρβανιτάκη, 210-2402300 εσωτ 138): -Παλέτες -Χαρτοκιβώτια -Ταινίες

Εννοείται ότι σημαντικό είναι να προωθήσετε το μήνυμα σε όσους πιστεύετε ότι μπορούν να συνεισφέρουν.

Ευχαριστώ προκαταβολικά,

Θανάσης Χούντρας
Διευθύνων Σύμβουλος
ZEROTRE Group
Highsiding A.E.
Γαρδένιας 30
13671 Αχαρναί
T. +30-210-2402300
F. +30-210-2851302
E. choundras@0300.gr
www.superbikeschool.gr
www.0300.gr

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Μικροπρέπειες...

Το σημερινό δημοσίευμα του Ανδρέα Ρουμελιώτη στην "Ε" είναι ένα από τα κείμενα που με εκφράζουν απόλυτα. Το έχω νιώσει πολύ βαθιά στο πετσί μου. Γιατί και εμένα φίδια κολοβά με έχουν δαγκάσει πάμπολλες φορές... Μόνο που εγώ δεν έχω αγριέψει. Εγώ εξακολουθώ να γυρνώ την πλάτη και να μην νοιάζομαι όταν αποδειχθεί ότι δεν πρέπει πιά. Και φυσικά δεν εμπιστεύομαι πιά. Μόνο κατόπιν αποδείξεως...

Σε τι αναφέρομαι;
Διαβάστε:

Εδώ Ράδιο «Ε» Μικροπρέπειες...
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΜΕΧΡΙ τα 40 η αφέλειά μου έφτανε ώς τα όρια της βλακείας. Αντιμετώπιζα με καλή προαίρεση όλους τους ανθρώπους. Προσπαθούσα στον καθένα να δω τη θετική πλευρά, όχι τη σκοτεινή, τη νοσηρή, την υστερόβουλη, την κακή. Τώρα πια τα 'χω δει όλα και δεν μασάω ταραμά: «όδοντας αντί οδόντος».

ΟΤΑΝ μου φέρονταν άσχημα, με αδικούσαν, με «έριχναν», με «πούλαγαν», με πρόδιδαν έλεγα: «άστο δεν αξίζει τον κόπο... έπεσα έξω, έκανα λάθος εκτίμηση». Δεν θα γίνω εγώ τώρα ίσος κι όμοιος σαν αυτούς· σαν τα μούτρα τους! Δεν θα καταφέρουν να με δηλητηριάσουν εμένα με τη ζήλια, το φθόνο και την κακία».

Μ' ΕΙΧΑΝ μάθει οι γονείς μου να 'μαι υπεράνω. Να μην πέφτω χαμηλά. Να κατανοώ τις αδυναμίες των ανθρώπων και να τους συγχωρώ. «Να μη γίνεις μικροπρεπής σαν κι αυτόν», μου 'λεγε η μαμά μου, όταν ένα παιδάκι μού φέρθηκε άσχημα. «Να δείξεις ανώτερος. Δεν θα πέσεις στο επίπεδό του, η αδιαφορία είναι η μεγαλύτερη τιμωρία». Με γαλούχισαν με κάτι που 'μοιαζε πότε με αριστοκρατία και πότε με αλαζονεία...

ΤΟ παράκανα! Εφτασα στην ηλικία του Χριστού και γύριζα μάγουλο να με ξαναχαστουκίσουν. Και κανείς απ' αυτούς δεν ένιωθε τότε λίγος, τόσο μηδαμινός όπως μ' έμαθαν να πιστεύω.

ΜΕΧΡΙ που η «πιάτσα» αγριέψε και αγριεύτηκα και εγώ.
Με δάγκωσε και κατάλαβα ότι βύζαινα για φίλο ένα ερπετό. Ολα μαζί μου 'ρθανε κατακέφαλα. Για να συνειδητοποιήσω τι φίδια φαρμακερά επώαζα στον κόρφο μου. Το ταΐζεις, το μεγαλώνεις και μόλις του δείξεις λίγο εμπιστοσύνη και χαλαρώσεις, το άτιμο σε δαγκώνει.

ΕΜΑΘΑ πως η ζήλια που γίνεται φθόνος είναι το χειρότερο, το πιο ανυπόφορο συναίσθημα για εκείνον που το βιώνει κρυφά. Οποιος προσποιείται το φίλο σου και συμπεριφέρεται σαν να 'ναι εκείνος που σε κολακεύει, ο ίδιος μόλις γυρίσεις πλάτη θα σε μαχαιρώσει. Εκείνος που ευεργετείς θα γίνει ο μεγαλύτερος, ο πιο ορκισμένος εχθρός σου. Οσο περισσότερο τον βοηθάς, του συμπαρίστασαι, σαν παιδί σου τον υιοθετείς, τόσο το απόκρυφο μίσος του για σένα γιγαντώνεται. Αισθάνεται ότι τον προσβάλλεις, τον υποτιμάς και τον απαξιώνεις κάθε φορά που απλόχερα του δωρίζεις κάτι. Γιατί εκείνος δεν έχει τέτοιο περίσσευμα ψυχής· αν κάποτε βρισκόταν στη θέση σου, δεν θα 'σου δινε -γιατί δεν έχει δώσει ποτέ σε κανέναν- τίποτα, το παραμικρό!

ΓΝΩΡΙΣΑ και μια άλλη, απίστευτη κατηγορία ανθρώπων. Αυτοί που σου υπόσχονται τα πάντα, ενώ ξέρουν καλά ότι δεν μπορούν να σου δώσουν τίποτα απ' αυτά. Σου λέει ο άλλος: «Μην αγοράσεις ερκοντίσιον, έχω τρία ολοκαίνουργια κομμάτια σπίτι μου που δεν τα χρειάζομαι. Θα στα φορτώσω στου πατέρα μου το αγροτικό και θα στα φέρω Τετάρτη βράδυ σπίτι». Ενώ δεν έχει...

ΣΕ παίρνει τηλέφωνο την Τετάρτη: «Χάλασε τ' αμάξι, μόλις το 'βγαλα απ' το συνεργείο. Μην αγοράσεις. Θα στο φέρω αύριο τ' απόγευμα. Εξαφανίζεται τρεις-τέσσερις μέρες. Στο τηλέφωνο το Σάββατο: «Τα 'χω φορτώσει, σε 20 λεπτά είμαι εκεί. Μη φύγεις»!

ΔΕΝ έρχεται φυσικά... Και κλείνει και το κινητό. Μια εβδομάδα αργότερα σε ξαναπέρνει: «Ασε, κόλαση! Θα σου εξηγήσω από κοντά. Οταν βρεθούμε»...

ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ πολύ! Θα 'θελε να 'χε χίλια ερκοντίσιον να στα χαρίσει όλα! Αλλά δεν είχε κανένα... Δυστυχώς...